Za twórcę Parkour uznaje się Davida Belle'a. Wszystkie informacje na temat powstania Parkour które znajdują się w Internecie rozpoczynają się od tego zdania i kontynuują idąc w czasie do przodu. Aby zrozumieć głębie Parkour należałoby jednak spojrzeć wstecz - do życia Raymonda Belle. Człowiek ten miał tragiczne dzieciństwo. Zamordowano mu ojca a matkę odseparowano podczas zamieszek w 1954 w Wietnamie. Francuska Armia stała się dla niego domem, został zwerbowany do Dalat gdzie dostał wojskową edukację która ukształtowała mu charakter na całe życie. Po przeniesieniu się do Francji gdzie urodził się David i jego brat Jean Francais ( aktualnie strażak ) zakończył swoją wojskową edukację w 1958. Raymond odniósł wiele sukcesów zarówno jako żołnierz jak i strażak. Otrzymał wiele odznaczeń, dokonał wielkich czynów. Wszystko to dzięki ciągłej walce z samym sobą, ciągłemu doskonaleniu tego co posiadał - siebie. Raymond Belle (ojciec Davida) zmarł w grudniu 1999 roku. Patrząc na to pod jakim okiem wychował się David Belle nabieramy nowego spojrzenia na Parkour. Nie jest to zabawa kto skoczy dalej, nie jest to sprawdzenie czy jak skoczę to się nie zabiję. Parkour który narodził się w Davidzie to przetrwanie, to użyteczność. To wielki duch, wielka odwaga, wielka rozwaga. David Belle swoim zachowaniem daje nam do zrozumienia iż to co robimy, robimy dla siebie, dla swoich bliskich - nie dla pokazu, nie dla pieniędzy ( będąc na kontrakcie w LA/NYC odmówił wykonania jakiegoś skoku gdyż jak twierdził skoczyłby gdyby widział w tym jakiś cel, gdyby było w tym coś więcej niż uśmiechnięte twarze fotografów którzy będą mu robić zdjęcia gdy będzie leciał, coś więcej niż zadowoleni widzowie stacji telewizyjnych które to pokażą... Powiedział, że gdyby ktoś tam z drugiej strony tego gap, który miał przeskoczyć potrzebował jego pomocy zrobiłby to bez wahania.. i nawet gdyby sobie coś zrobił to było by warto.. a tak, w imię czego ma ryzykować te lata treningów ? Myślę, że to powinno dać wielu ludziom do myślenia..) Po przeprowadzce do Lisses, David poznał pare osób o podobnych zainteresowaniach. Po jakimś bliżej nie określonym czasie twórcy Parkour ( David oraz Sebastien Foucan ) założyli grupę Yamakasi (wg. niektórych ?ródeł słowo pochodzi z języka Lingala jakim posługują się ludzie w Kongo i oznacza ono twardego ducha, twardą wolę, twardego człowieka) do dziś słynącą z filmu o tytule składającym się z nazwy tejże grupy. Członkami w tamtym czasie byli : David Belle, Sebastien Foucan, Yann Hinautra, Williams Belle, Guylain N`Guba Boyeke, Chau Bell Dinh, Charles Perierre oraz Malik Diouf. Z powodu nieporozumienia na tle filmu Yamakasi i roli jaką mieli w niej odgrywać członkowie grupy zarówno David Belle jak i Sebastien Foucan odeszli z grupy. Rozeszli się w różne kierunki gdyż jak twierdzą mieli inne spojrzenie.. Widzieli inne ścieżki..

~ Idea PK ~

Parkour jest pochodzącą z Francji sztuką przemieszczania. Jej główną ideą jest pokonywanie przeszkód stojących nam na drodze w jak najszybszy, najefektywniejszy sposób, przy wykorzystaniu swojego ciała, jego możliwości oraz tego wszystkiego co nas otacza ( obojętnie czy jest to aglomeracja miejska czy też łono natury jak np. las, góry itp. ). W filozofii Parkour zawiera się również mowa o doskonaleniu własnej osoby, o dążeniu do wzmacniania siebie zarówno fizycznie jak i psychicznie by w momentach zagrożenia móc stawić czoła wyzwaniom, których nie szczędzi nam życie. Parkour to droga do samodoskonalenia. W PK NIE MA RYWALIZACJI, KAŻDY ROBI TO DLA SIEBIE. JEST TO SPORT, DZIĘKI KTÓREMU MOŻNA ŁAMAĆ WŁASNE BARIERY STRACHU, OGRANICZENIA CIAŁA, POPRAWIĆ JE.



Spis treści
* 1 Traceur czy Tracer ?
* 2 Korzenie Parkour.
* 3 Rozprzestrzenianie się Parkour na świecie.
* 4 Gdzie błąd ?
* 5 Podstawowe elementy ruchowe w PK.
* 6 Linki zewnętrzne




Traceur czy Tracer?
NIE "traUcEr"!!!
Zgodnie z tym co głosi PAWA soby uprawiające Parkour noszą miano Tracer . Słowo to pochodzi z francuskiego i oznacza ono nabój/pocisk. Pocisk który zawsze leci prosto, szybko i do celu. Pocisk leci tak jak zostanie nakierowany i tylko doskonaląc siebie jesteśmy w stanie "oddać celny strzał" i sprawić by kula trafiła tam gdzie chcemy(dygresja wikipedysty). Jak się okazuje nie jest to przesłaniem jakie chciał nam przekazać sam David Belle. Tracer to osoba która podąża swoją drogą, która sama sobie wyznacza ścieżki. Tak brzmi odpowiedź samego kreatora Parkour na pytanie kto to jest Tracer. Wiele osób powie teraz : ok , to czemu wszyscy piszą "traceur" ? Aktualnie wg. jednego z członków PAWA powołującego się na jeden z pierwszych filmów z udziałem Davida Belle. Film ten zaczyna się od słów "French Tracers Presents". Kolejnym "dowodem" może być http://www.le-parkour.at/pawacoach.gif . Wg. jednego z przedstawicieli parkour z Wysp Brytyjskich wszyscy piszą traceur gdyż nie ma to tak naprawde znaczenia... Cytująć Andy Day'a "rano używają traceur, w południe tracer, wieczorem kłucą się kto ma rację a gdy zasypiają słowa wciąż pozostają słowami"... Podsumowując traceur/tracer są to słowa naprzemiennie używane by nadać nazwę komuś kto uprawia Parkour. Należy zaznaczyć "kto uprawia"... nazwa nie sprawi że będziecie mocniejsi.


Korzenie Parkour.
Za twórcę Parkour uznaje się Davida Belle'a. Wszystkie informacje na temat powstania Parkour które znajdują się w Internecie rozpoczynają się od tego zdania i kontynuują idąc w czasie do przodu. Aby zrozumieć głębie Parkour należałoby jednak spojrzeć wstecz - do życia Raymonda Belle. Człowiek ten miał tragiczne dzieciństwo. Zamordowano mu ojca a matkę odseparowano podczas zamieszek w 1954 w Wietnamie. Francuska Armia stała się dla niego domem, został zwerbowany do Dalat gdzie dostał wojskową edukację która ukształtowała mu charakter na całe życie. Po przeniesieniu się do Francji gdzie urodził się David i jego brat Jean Francais ( aktualnie strażak ) zakończył swoją wojskową edukację w 1958. Raymond odniósł wiele sukcesów zarówno jako żołnierz jak i strażak. Otrzymał wiele odznaczeń, dokonał wielkich czynów. Wszystko to dzięki ciągłej walce z samym sobą, ciągłemu doskonaleniu tego co posiadał - siebie. Raymond Belle zmarł w grudniu 1999 roku. Pamięć o nim nigdy nie zginie. Patrząc na to pod jakim okiem wychował się David Belle nabieramy nowego spojrzenia na Parkour. Nie jest to zabawa kto skoczy dalej, nie jest to sprawdzenie czy jak skoczę to się nie zabiję. Parkour który narodził się w Davidzie to przetrwanie, to użyteczność. To wielki duch, wielka odwaga, wielka rozwaga. David Belle swoim zachowaniem daje nam do zrozumienia iż to co robimy, robimy dla siebie, dla swoich bliskich - nie dla pokazu, nie dla pieniędzy ( będąc na kontrakcie w LA/NYC odmówił wykonania jakiegoś skoku gdyż jak twierdził skoczyłby gdyby widział w tym jakiś cel, gdyby było w tym coś więcej niż uśmiechnięte twarze fotografów którzy będą mu robić zdjęcia gdy będzie leciał, coś więcej niż zadowoleni widzowie stacji telewizyjnych które to pokażą... Powiedział, że gdyby ktoś tam z drugiej strony tego gap, który miał przeskoczyć potrzebował jego pomocy zrobiłby to bez wahania.. i nawet gdyby sobie coś zrobił to było by warto.. a tak, w imię czego ma ryzykować te lata treningów ? Myślę, że to powinno dać wielu ludziom do myślenia..) Po przeprowadzce do Lisses, David poznał pare osób o podobnych zainteresowaniach. Po jakimś bliżej nie określonym czasie twórcy Parkour ( David oraz Sebastien Foucan ) założyli grupę Yamakasi (wg. niektórych źródeł słowo pochodzi z języka Lingala jakim posługują się ludzie w Kongo i oznacza ono twardego ducha, twardą wolę, twardego człowieka) do dziś słynącą z filmu o tytule składającym się z nazwy tejże grupy. Członkami w tamtym czasie byli : David Belle, Sebastien Foucan, Yann Hinautra, Williams Belle, Guylain N`Guba Boyeke, Chau Bell Dinh, Charles Perierre oraz Malik Diouf. Z powodu nieporozumienia na tle filmu Yamakasi i roli jaką mieli w niej odgrywać członkowie grupy zarówno David Belle jak i Sebastien Foucan odeszli z grupy. Rozeszli się w różne kierunki gdyż jak twierdzą mieli inne spojrzenie.. Widzieli inne ścieżki.. Rozprzestrzenianie się Parkour na świecie Film Luca Besona "Yamakasi" był swoistym zapalnikiem w rozprzestrzenianiu Parkour na świecie. Reakcja łańcuchowa obeszła dosłownie cały świat co jesteśmy w stanie dziś zaobserwować patrząc na strony internetowe grup uprawiających pk ze wszystkich krańców świata. Bardzo duży wpływ na boom związany z pk miała Anglia. Powstały tam dwa dokumenty "Jump London" i zaraz po nim "Jump Britain" które miały przedstawiać Parkour. Niestety popularność Parkour wiązała się nie odłącznie z ludźmi którzy chcieli ją wykorzystać. W międzynarodowej społeczności pojawiły się spory, oskarżenia o komercję i o ogólne zatracenie głównych wartości które niesie ze sobą filozofia Parkour (odsyłam do sytuacji Belle'a w LA).


Gdzie błąd?
Jeden z najsłynniejszych fotografów specjalizujących się w fotografowaniu traceurów [Andy "Kiell" Day]] w swojej pracy z maja 2003 roku napisał iż w swoich początkach ludzie stronili od nadawania nazwy temu czym się zajmowali. Z jednej strony mogła być to oznaka buntu z drugiej jednak mogli nie chcieć nadawać nazwy bo nadając nazwę tworzymy definicję, tworząc definicję zamykamy się w czymś (dygresja wikipedysty), a jak sam Foucan twierdzi nigdzie nie istnieje zamknięta definicja Parkour. Każdy może mieć swój własny PK, ale wszyscy opieramy je na tych samych podstawach. Parkour ? Freerun ? Dwa słowa mimo iż wg założycieli PK znaczą to samo, dla wielu nadal są prowokacją do dyskusji na temat definicji. Ludzie z natury leniwi gdy nie mają przed sobą zamkniętej definicji zaczynają się gubić w tym co robią, zaczynają robić coś zupełnie innego, błędnie nazywając to Parkour ( przykład - szczerzące się grupy, które za Parkour uważają robienie salt na ulicy - czyli tzw. streestunts ). Ostatnie wydarzenia rzucają jednak trochę nadziei na przyszłość. Ważni i szanowani ludzie zaczynają zabierać głos w tych sporach i wyjaśniają wiele rzeczy.


Podstawowe elementy ruchowe w PK.
Biegnąc przed siebie napotykamy różne przeszkody. Niskie, wysokie, szerokie, wąskie przeszkody stojące, szczeliny między pod i nad nimi, odległości między nimi. By biec ciągle przed siebie musisz potrafic pokonac wszystkie te przeszkody, nic nie moze Cie powstrzymac poza zdrowym rozsądkiem (pamiętaj, nie warto tracić zdrowia dla jednego bezmyślnego skoku). Techniki pokonywania przeszkód przy użyciu rąk (oparciem się o nie itp itd) nazywa się vaultami. Wszystkich technik wymienić w zapewne się nei da bo jak wiadomo każdy wnosi do nich coś od siebie a czasem nadaje im nowe nazwy. Nie ma możliwości sprawdzić kto teraz nadaje nazwy, kto tworzy nowe "techniki" ( o ile można o takowych mówić, odkrycie Mount Everest nie zrobiło z tej góry "najwyższą" .. prawda ? ). Wiadomo jednak że Tic Tac, Precision Leap, 360 Leap, Cat Leap, Wall Jump, Reverse,Flowing Leap to nazwy i techniki które do PK wniósł Sebastien Foucan. Nie ma tu opisów konkretnych technik i nie będzie (chyba że ktoś wprowadzi i usunie mój komentarz).. czemu ? Bo parkour jest w Was, nie nauczycie się techniki czytając opisów, nie zdobędziecie w ten sposób doświadczenia. Trenujcie trenujcie i jeszcze raz trenujcie, tylko tak do czegoś dojdziecie a internet wykrozytujcie by podzielić się swoją wiedzą...